Ur. się 30 grudnia 1919 r. w Krakowie. W Piastowie mieszka od 1960 r. przy ul. Różanej. Żołnierz Września 1939 r., obecnie w stopniu porucznika.
Najpierw studiował prawo i uczęszczał do Instytutu Kolejowego w Krakowie. Po II wojnie światowej przeniósł się na Politechnikę Warszawską. Ostatnie egzaminy złożył jednak w Politechnice Krakowskiej i uzyskał dyplom inżyniera o kierunku Budowa dróg żelaznych oraz specjalizację Skrzyżowania dróg z kolejami.
Pracę zawodową rozpoczął w krakowskim zarządzie PKP. W 1947 r. został oddelegowany do Ministerstwa Komunikacji w Warszawie. Pracował kolejno na stanowiskach: radcy, starszego inspektora, naczelnika wydziału technicznego, a ostatnio jako główny specjalista w Centralnym Zarządzie Utrzymania Kolei.
Ustawicznie aktualizował i pogłębiał swoją wiedzę zawodową. Jest autorem 8 książek z dziedziny kolejnictwa, posiadaczem patentu Wzór użytkowy na rękaw do załadunku śniegu na wagony zaadaptowany na wirnikowym pługu odśnieżnym, współautorem polsko - niemieckiego patentu urządzenia elektrycznego do ogrzewania rozjazdów. Ma także udział w zaprojektowanych przez Biuro Konstrukcyjne w Poznaniu nowych pługach odśnieżnych.
Z dużym rozmachem i skutecznością pracował społecznie. W związkach zawodowych zajmował się turystyką i budownictwem mieszkaniowym. Dziełem jego życia jest powstanie kolejowego osiedla domów jednorodzinnych w południowej części Piastowa. Przewodniczył Społecznemu Komitetowi Budowy, który oddał do użytku kilkanaście domów wraz z przyległą infrastrukturą.
W latach 1984-89 był prezesem Koła PCK na tym osiedlu. Angażował się także w działalność Związku Kombatantów RP, gdzie przez kilka lat piastował funkcję wiceprzewodniczącego zarządu miejskiego.
Dla Piastowa zasłużył się szczególnie jako radny trzech kadencji. Od roku 1987 do 1998 był wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej i równocześnie najpierw zastępcą przewodniczącego Społecznego Komitetu Budowy Wiaduktu, a następnie pełnomocnikiem burmistrza d.s. tej inwestycji, kluczowej dla funkcjonowania miasta. Jego ulubionym zajęciem jest praca w przydomowym ogródku, a motto życiowe brzmi: Zaznaczyć swoje istnienie, być Tu i Teraz.
Został odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznaką Honorową Za Zasługi dla Warszawy, Odznaką Zasłużony dla Transportu.
Tadeusz Rajca zmarł 29.05.2005 roku.