Ur. się 4.11.1924 r. w Jaworze (obecnie Ukraina). Mieszkał w Warszawie. Z Piastowem związany poprzez opiekę podległych Mu jednostek OPL nad Szkołą Podstawową Nr 4 im. Bohaterów spod Darnicy oraz wieloletnią współpracę ze szkołą w dziedzinie kultywowania tradycji patriotycznych i letniego wypoczynku uczniów w ośrodkach wojskowych.
Po zakończeniu kursu w Szkole Artylerii we Włodawie w styczniu 1945 r. otrzymał pierwszy stopień oficerski - chorążego. W 1950 r. ukończył LO im. Gottwalda w Warszawie. Po kursie operacyjno-strategicznym odbytym w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych w 1970 r. został awansowany na stopień generała brygady. W 1977 r. uchwałą Rady Państwa nominowany na stopień generała dywizji. Od 1983 r. doktor nauk wojskowych. Dwukrotny laureat nagród naukowych I stopnia ministra obrony narodowej.
W maju 1944 r. w wieku 19 lat wstąpił do wojska. Uczestniczył w walkach z Niemcami pod Puławami i Warszawą, nad Nysą i pod Budziszynem w ramach II Armii Wojska Polskiego, w szeregach 1 i 3 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej. Był trzykrotnie ranny.
Po wojnie pełnił służbę na stanowisku dowódcy plutonu, a następnie baterii w 86 i 88 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej. W latach 1947-52 był dowódcą i wychowawcą podchorążych Oficerskiej Szkoły Artylerii w Koszalinie. W latach 1952-54 pracował w Dowództwie Artylerii WP. Od 1954 do 56 r. dowodził 16 Dywizją Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie, a następnie był z-cą szefa artylerii Pomorskiego Okręgu Wojskowego. W latach 1959-62 pracował w Szefostwie Obrony Przeciwlotniczej, a od 1962 do 68 r. był z-cą Szefa Wojsk OPL MON. W latach 1969-89 był dowódcą Wojsk Obrony Przeciwlotniczej MON. W 1990 r. przeszedł na emeryturę. Wniósł duży i trwały wkład w modernizację jednostek artylerii przeciwlotniczej.
Został odznaczony m.in.: Krzyżem Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Oficerskim i Komandorskim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski, Medalem za Warszawę, Medalem za Zdobycie Berlina.
W Złotej Księdze Miasta Piastowa widnieje wpis: Gen. dyw. dr Tadeusz Obroniecki od 1970 r. sprawuje patronat nad Szkołą Podstawową nr 4 w Piastowie.
Inicjatywy gen. dyw. T. Obronieckiego przyczyniają się do wzbogacenia programu pracy wychowawczej szkoły, szczególnie w zakresie wychowania patriotyczno - obronnego.
Dzięki jego zaangażowaniu zradiofonizowano budynek szkoły, wyposażono gabinet fizyczny. Jest inicjatorem organizowania obozów letnich i zimowych na terenie jednostek wojskowych.
Honorowe Obywatelstwo Miasta Piastowa otrzymał w lipcu 1988 r.
Zmarł 8.02.2002 r. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.