Ur. się 30.12.1928 r. w Warszawie. W Piastowie od 1957 r. przy Al. Tysiąclecia.
W Warszawie ukończyła szkołę podstawową, tam też przez kilka lat uczęszczała na tajne komplety. Powstanie Warszawskie przeżyła na Starym Mieście i w Śródmieściu. Wraz z tysiącami warszawiaków przeszła przez Durchgangslager - Dulag 121 w Pruszkowie, skąd została wywieziona do obozu pracy w Treunbrietzen pod Berlinem. Po zakończeniu działań wojennych wróciła do kraju i jako sierota (w czasie wojny straciła oboje rodziców, ojca w Powstaniu) skierowana została do internatu Sióstr Urszulanek w Milanówku. W 1949 r. ukończyła Liceum Pedagogiczne w pobliskim Grodzisku Mazowieckim. Potem studiowała filozofię i polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Tę ostatnią ukończyła w 1954 r.
Jeszcze jako studentka podjęła się pracy stażystki w Państwowym Instytucie Wydawniczym, następnie była asystentem w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie, nauczycielem języka polskiego w: Szkole Podstawowej Nr 1 w Piastowie (w latach 1959-62), Wolnym Studium Pedagogicznym w Warszawie, LO im. Tomasza Zana w Pruszkowie, skąd w 1980 r. przeszła na emeryturę. Później przez wiele lat pracowała na pół etatu w piastowskich szkołach średnich - LO im. Adama Mickiewicza i Zespole Szkół Chemicznych. W "Mickiewiczu" trzykrotnie przygotowywała występy uczniów na doroczny Ogólnopolski Zjazd Liceów im. Adama Mickiewicza w Olsztynie; oczywiście program musiał być związany z twórczością wielkiego patrona; szkoła zajęła zaszczytne II i III miejsce w konkursowej rywalizacji.
Halina Bazarewska nie stroniła od pracy społecznej. Przez dwie kadencje była ławnikiem w wydziale rodzinnym Sądu Rejonowego w Pruszkowie. Ponadto przewodniczyła Społecznemu Komitetowi Gazyfikacyjnemu bloku Nr 6 przy Al. Tysiąclecia.
Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.